P.I. Nieuwegein en J.C. Zeist

De vrijwilligers van K&G zijn actief in de Penitentiaire Inrichting (PI) Nieuwegein en het Justitieel Complex (JC) in Zeist. In de gevangenis in Nieuwegein zitten ongeveer 400 mannen, verdeeld over verschillende afdelingen. Het JC in Zeist is een nieuwe, zelfstandige instelling, waar uiteindelijk plek zal zijn voor 266 mensen: 50 mensen in vreemdelingenbewaring en 216 mannen verdeeld over diverse afdelingen van Huis van Bewaring en gevangenis.

Zowel in Nieuwegein als in Zeist zitten mannen voor uiteenlopende delicten. Vrijwilligers van K&G ondersteunen de Geestelijke Verzorging op deze locaties. Met onze activiteiten willen we de gedetineerden helpen hun detentieperiode zo goed mogelijk door te komen. Samen met de Geestelijke Verzorging organiseren we regelmatig diensten en andere activiteiten. Dat doen wij om iets te kunnen betekenen. Door te luisteren, te troosten. Maar vooral door in gesprek te blijven. We merken dat persoonlijke aandacht, zonder verder belang, al een hoop te weeg brengt. Soms is één zinnetje al voldoende. 

Vrijwilligers van K&G zijn actief bij:

• het bijwonen van kerkdiensten en Alpha in Prison cursussen
• het bezoeken of Skypen met gedetineerden tijdens detentie, soms uitlopend op een maatje na detentie
• het ondersteunen van Vader Kind dagen, waar vaders hun kinderen een paar uur achter elkaar kunnen ontmoeten in de sportzaal
• het organiseren van een creatieve ochtend of muzieklessen
• zorg voor familie van gedetineerden (bv vervoer van ouders naar het bezoekuur)
• het Voorleesproject, waar gedetineerde vaders voor de camera een verhaaltje voorlezen aan hun kinderen.

Verder biedt K&G:

• individuele ondersteuning nav speciale verzoeken voor een gedetineerde, zoals een paspoort, kleding, vervoer, etc.
• regelmatig een kleding transport naar een van de locaties
• een kerstpakket voor alle gedetineerden
• een bloemengroet ism de kerken in de buurt.

Intern vrijwilligerswerk in Nieuwegein werd eerder gecoördineerd door Anneke Bruin.
“ Via mijn kerk ben ik met het vrijwilligerswerk in contact gekomen. Ik kan mijn eerste dienst nog goed herinneren. Gespannen keek ik naar de ingang, wat zouden hier voor mensen binnenkomen? Nou gewoon, mensen zoals jij en ik. In de gesprekken kwam ik erachter dat het verhaal van de mannen veel groter is dan hun daden. En dat de stap naar de gevangenis veel dichterbij is dan je denkt. Ik denk dat het belangrijk is dat de mannen extra aandacht krijgen. En de buitenwereld naar binnen wordt gehaald. Anders raken ze zo geïsoleerd van de samenleving. Ik denk dat andere contacten en een nieuw netwerk helpen in het herstel. Mijn hoop is dat vrijwilligerswerk in de gevangenis nog veel groter en normaler zal worden.”

Locatie Oostvaarderskliniek Almere

In de F.P.C Oostvaarderskliniek (TBS) in Almere zorgen we voor een sociaal netwerk voor (ex) tbs-ers via een toegewijde en goed georganiseerde en toegeruste vrijwilligersgroep. TBS is door de combinatie van psychiatrische en gedragsstoornissen geen gemakkelijk werkveld voor vrijwilligers. Maar wel een hele belangrijke. Onze vrijwilligers bieden ondersteuning aan de Geestelijke Verzorging op deze locatie.

Vrijwilligers van Kerken en Gevangen zijn actief bij het:

• om de week bijwonen van kerkdiensten

• organiseren van de activiteit Binnenste Buiten. Een inloopmoment waar vrijwilligers aanwezig zijn in de stilteruimte en er de mogelijkheid is tot een goed gesprek en vaak is er ook muzikale begeleiding door vrijwilligers en patiënten.

• mee helpen zoeken naar een kerkelijke gemeente buiten de kliniek (als daar behoefte aan is tijdens verlofperiodes en resocialisatie) en zorgen voor een warme overdracht.

Intern vrijwilligerswerk in Almere wordt gecoördineerd door Marijke Bolt – van der Laan.
“Het werk dat wij doen noemen patiënten wel eens: zuurstof van buiten naar binnen brengen. Sommige patiënten hebben nauwelijks een netwerk. Soms komt er familie langs, maar er zijn ook mensen die helemaal geen bezoek ontvangen. Wij bieden de patiënten gezond contact en aandacht. In de stilteruimte wordt niet gerapporteerd. Patiënten kunnen vrijuit praten. Wij merken dat ze dat prettig vinden, even aandacht voor ieders persoonlijke verhaal.”